Met de terugkeer van grenscontroles in Europa leeft ook het nationale verlangen naar het herwinnen van ooit verloren gebied aan de andere kant van die grens weer op. Irredentisme lijkt weer terug in de mode. Een bekend voorbeeld is de Hongaarse premier Viktor Orbán. Met bombastische toespraken werpt hij zich op als verdediger van Hongaren die als gevolg van het in 1920 gesloten Verdrag van Trianon in de buurlanden Slowakije, Roemenië en Kroatië wonen.

Maar ook in het vredelievende Denemarken gaan stemmen op om het in 1864 verloren Sleeswijk weer los te weken van grote buur Duitsland. Voor het zomernummer van Geschiedenis Magazine schreef ik een artikel over de historische achtergrond van dit verlangen.

Na een reis van meer dan 7.000 km door Rusland en Mongolië ben ik weer terug in Nederland. Het was weer een inspirerende reis, die heel veel gesprekken en indrukken heeft opgeleverd. Ik zit vol nieuwe ideeën en inzichten die ik de komende tijd vorm wil gaan geven. Watch this space!

Bij terugkomst in Nederland lagen er twee mooie recensies van De spoken van Visegrád op me te wachten. André Horlings schreef voor Historiek een uitgebreide beschouwing, waarin hij onder meer stelt dat ‘Van de Wijdeven duidelijk maakt dat ‘de spoken van Visegrád’, de angst voor onheil door de boze buitenwereld, in Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije nog steeds springlevend zijn. Hij verwacht dat de geschiedenis en de daaruit voortvloeiende nationalistische sentimenten in Centraal-Europa ook in de nabije toekomst een grote rol blijven spelen’.

Dick van der Veer concludeert op Hebban dat ‘Van de Wijdeven een weerbarstige complexe materie glashelder maakt. De dwarsverbanden die hij legt, bevorderen het begrip in ruime mate. (…) Menig attente lezer zal het “Oh zit dat zo” bij zichzelf vaststellen’. Fijn om te lezen!