‘Nog is Polen niet verloren’, de eerste strofe van het Poolse volkslied: de Dabrowskimars. Dat stamt uit de tijd dat Polen wél verloren was. Aan het einde van de achttiende eeuw was het land in drie ‘Poolse Delingen’ door zijn buren van de kaart geveegd. En dat terwijl het Pools-Litouwse Gemenebest tot 1772 twee keer zo groot was als het huidige Frankrijk.
Vooral de Polen koesteren warme herinneringen aan de gouden eeuwen van het Gemenebest, een tijd die in de rest van Europa vergeten is. Als eerste aflevering van een nieuwe reeks ‘Vergeten Gouden Eeuwen’ in Geschiedenis Magazine richt ik de schijnwerpers op het Pools-Litouwse Gemenebest. Het artikel is voer voor wie de Polen beter wil begrijpen.
Want ook in het huidige politieke landschap spelen het Pools-Litouwse Gemenebest en de herinneringen daaraan nog steeds een rol. Meer daarover in De macht van het verleden!
Ivo van de Wijdeven 