Het werd door de Russen verkocht als een strategische meesterzet: de verovering van de zoutmijn van Soledar. Vooral de baas van het Wagner-huurlingenleger, Jevgeni Prigozjin maakte er een enorm nummer van. Zijn mannen hadden een onneembaar geachte vesting veroverd op het Oekraïense leger, een kilometerslang netwerk van ondergrondse steden waar bovendien miljoenen wapens uit de Sovjettijd lagen opgeslagen. Het had heel veel mensenlevens gekost, maar de Russen konden de mijn nu in gebruik nemen als logistieke hub voor nieuwe offensieven in de Donbas, veilig voor de Oekraïense raketartillerie.
Maar klopt dit allemaal wel? Heeft de zoutmijn van Soledar strategisch nut? En hoe zit het met de enorme wapenvoorraad die er zou liggen? Ik dook in de geschiedenis voor het VPRO-radioprogramma OVT op NPO Radio 1:
Spoiler-alert: het is vooral een opgeklopte propagandastunt van Prigozjin. Soledar is van strategisch nut in de oorlog, maar niet noodzakelijkerwijs vanwege de zoutmijnen. Wie die met eigen ogen wil zien, kan overigens terecht bij deze virtuele tour.
Ivo van de Wijdeven 