Deze ‘Carte du Kurdistan’ uit 1887 is een kaart van een land dat niet bestaat. Europese geografen maakten eind negentiende eeuw de eerste etnografische kaarten van Koerdistan, waarop alle bevolkingsgroepen die eeuwen door elkaar hadden gewoond scherp afgebakend werden ingetekend. In de lange aanloop naar de Eerste Wereldoorlog speelden etnische achtergronden een steeds grotere rol en tijdens de oorlog werd Koerdistan het toneel van gruwelijke gewelddadigheden.
Op de vredesconferentie van Parijs in 1919 presenteerde een Koerdische delegatie een memorandum dat in ronkende taal een onafhankelijk Koerdistan bepleitte. Die eigen staat kwam er niet, maar de gedachte daaraan ging niet meer weg. Maar waarop baseren de Koerden hun claims? En wat willen ze bereiken? Lastig genoeg zijn ze het daarover onderling niet eens. Voor Historisch Nieuwsblad beschreef ik de geschiedenis van een volk zonder staat.
Ivo van de Wijdeven 