Iedere auteur zit altijd nagelbijtend te wachten op de recensies van het nieuwe boek. Wordt het neergesabeld of opgehemeld? Jeroen van der Kris schreef in NRC een lovende recensie van De macht van het verleden. Het oordeel? Vier ballen! Dat zorgt voor een glimlach van oor tot oor.

De door Van der Kris aangehaalde frappante geschiedenis van Panfilov’s 28 ‘Het is slechts één van vele voorbeelden van hoe autoritaire en populistische leiders de geschiedenis gebruiken voor politiek gewin, zo laat historicus Ivo van de Wijdeven mooi zien in zijn nieuwe boek De macht van het verleden. Hoe doen zij dat, vroeg hij zich af, en waarom werkt het zo goed?’ Lees het allemaal in De macht van het verleden!

Live mijn verhaal aanhoren? Kijk dan in de agenda waar dat kan. En wie niet kan wachten, kan natuurlijk altijd nog terecht bij de podcast van De macht van het verleden, die met 2 maanden gratis lidmaatschap te beluisteren is.

Vorig jaar rond deze tijd stond ik voor een mysterie. Een ouder bericht over de Oostenrijkse keizer Frans Jozef in Hongarije trok ineens heel veel bezoekers. Toen viel het kwartje: het waren kijkers van het eerste seizoen van de populaire serie Sisi op zoek naar meer informatie! Later kregen die gezelschap van kijkers van Die Kaiserin. Met het tweede seizoen van Sisi voor de deur en een tweede seizoen van Die Kaiserin in de maak is het hoog tijd voor het echte verhaal van keizerin Elisabeth van Oostenrijk!

Want dat de mierzoete Sissi-trilogie met Romy Schneider uit de jaren vijftig een te rooskleurig beeld schetst, was bekend. Maar de populaire nieuwe verfilmingen Sisi, Die Kaiserin en Corsage slaan door naar de andere kant en nemen het ook niet zo nauw met de feiten. En dat terwijl Elisabeths echte levensverhaal al fascinerend is. Zo lachte ze bijvoorbeeld nooit op portretten en verborg ze haar gezicht op foto’s. Waarom? Dat en meer bij Historisch Nieuwsblad!

Liever luisteren? Ga dan naar de aflevering ‘Sisi: de kettingrokende keizerin’ van Alle Geschiedenis Ooit bij Podimo:

Op 10 december 2022 is de Nobelprijs voor de Vrede uitgereikt aan de Russische mensenrechtenorganisatie Memorial, de Belarussische mensenrechtenactivist Ales Bjaljazki en het Oekraïense Center for Civil Liberties. Vertegenwoordigers van de drie organisaties haalden in hun toespraken fel uit naar de Russische president Vladimir Poetin en zijn Belarussische bondgenoot Aleksandr Loekasjenko.

Poetin zal de Nobelprijs voor de Vrede niet snel krijgen, maar hij heeft zijn belangrijkste geopolitieke wapen wel te danken aan de familie Nobel. Die legde namelijk in de negentiende eeuw het fundament van de Russische olie- en gasindustrie. Op NPO Radio 1 vertelde ik bij het VPRO-geschiedenisprogramma OVT meer over de avonturen van de familie Nobel in het Russische Rijk. Daar werd ook een belangrijk deel van het kapitaal voor de Nobelprijsstichting verdiend.

Meer weten over Immanuel, Ludvig, Robert, Alfred, Emil en Emanuel? Lees dan Geschiedenis Magazine. En Poetin? Die is ondertussen bezig om zijn cadeau van de familie Nobel in de vernieling te helpen.

Een kort telefoontje. ‘De minister-president heeft zojuist je boek aangeprezen!’ Dus snel op zoek naar de Instagram-livesessie waarin dat gebeurde. En inderdaad: De macht van het verleden prijkt ook in – of beter gezegd op – de boekenkast van Mark Rutte in het Torentje. Lodewijk Asscher geeft mooie cadeaus!